Nuits sonores Brussels | Rock Showcase

Brasserie ILLEGAAL, gevestigd in Vorst, steunt sinds 2016 kunstenaars en sociaal-culturele projecten. Naast hun bierbrouwerij creëerden ze een ongelofelijke evenementenruimte. De evenementen zijn vehikels voor uitwisseling, delen en ontmoeting, en geven de voorkeur aan alternatieve organisaties en partners. Daarom organiseert de brasserie gezellige en feestelijke evenementen waar kunst luid en duidelijk tot uiting komt. Daarnaast coproduced iLLegaaL een aantal films en rondleidingen, als onderdeel van haar betrokkenheid bij cultuur.

19:30 Yoga Teacher (Brussel, België)

Het Brusselse Yoga Teacher, dat net een eerste reeks van hun opnames heeft uitgebracht (drie singles onder de namen Razor Blade, Bad Advice en Burked), heeft een geluid ontwikkeld dat kan worden gekarakteriseerd als een groovy, riff-laden indiepsychedelica, zowel aanstekelijk als distorted, geschikt om je zowel uitzinnig te laten dansen als achterover te leunen en van de show te genieten. De muziek van het viertal wordt in de eerste plaats beïnvloed door hun eigen eclectische muzikale achtergronden en stijl, in combinatie met hun gemeenschappelijke adoratie voor onvervalste rockmuziek.

21:00 Crowd of Chairs (Gent, België)

Brasserie iLLeGaaL, gevestigd in Vorst, steunt sinds 2016 kunstenaars en sociaal-culturele projecten. Naast hun bierbrouwerij creëerden ze een ongelofelijke evenementenruimte. De evenementen zijn vehikels voor uitwisseling, delen en ontmoeting, en geven de voorkeur aan alternatieve organisaties en partners. Daarom organiseert de brasserie gezellige en feestelijke evenementen waar kunst luid en duidelijk tot uiting komt. Daarnaast coproduced iLLegaaL een aantal films en rondleidingen, als onderdeel van haar betrokkenheid bij cultuur.

22:30 marcel (Luik Records I Aarlen, België)

marcel is een carnavaleske geest die graag veel lawaai maakt door teder over de wangen van mensen te wrijven. Als een kreupele kat met cimbalen aan zijn staart. Ondraaglijk maar vreemd sympathiek. Hun muziek heeft evenveel te danken aan Jonathan Richman als aan Steven Gerrard; naar de verwrongen gitaren van Sonic Youth dan naar de Duitse expressionistische schilderkunst; tot de dwaze cartoons van hun adolescentie dan tot pre-socratische filosofie.