Hij plaatste een kolossaal gezicht tegen een donkere, mysterieuze en fascinerende achtergrond en koos voor een eerbetoon aan de ravecultuur van de jaren '80 en de symboliek van de nacht. Mysterieuze geluiden, het verlies van tijdelijke referentiepunten, dromen en zelfs af en toe een nachtmerrie komen allemaal samen in deze poster, waarin de starende blik de hoofdrol speelt en een symbool vormt dat zich aftekent tegen het stedelijke landschap.

"Mijn belangrijkste doel was om alle benodigde informatie bondig over te brengen binnen de centrale visual. Toen ik voor het eerst begon met grafisch ontwerpen, kon ik urenlang de betoverende visuals van raves bewonderen en me afvragen hoe ze werden gemaakt in een tijdperk waarin een halve desktopcomputer nog niet beschikbaar was voor het maken van afbeeldingen. Voor Nuits sonores wilde ik een groots eerbetoon aan deze stijl creëren in de vorm van een kolossaal gezicht tegen een donkere achtergrond.

Ik heb opzettelijk elke afleiding vermeden door niet te kiezen voor een groot aantal texturen of achtergrondafbeeldingen, terwijl ik er toch voor heb gezorgd dat de symboliek van de nacht in al zijn aspecten in beeld werd gebracht. De visual belichaamt de mysterieuze geluiden, het verlies van de tijdsperceptie, de dromen en zelfs de nachtmerries die af en toe de kop opsteken in het nachtleven. Het gezicht kijkt dan ook recht in de camera, alsof het de nacht met al zijn prikkels waarneemt. Deze bewuste keuze geeft het gezicht ook een vervreemdende kwaliteit. Ik wilde een symbool creëren dat zou opvallen in het stedelijke landschap, onmogelijk over het hoofd te zien tussen de menigte."